Droge voeten dankzij infiltratiekratten
“Er bleef zoveel water in onze tuin staan, dat we er vorige winter op hebben kunnen schaatsen. Dat was natuurlijk één keer leuk, maar dan houdt het al snel op”, lacht Olivier Louwaars uit Haren. Afgelopen voorjaar liet hij, met behulp van gemeentesubsidie, infiltratiekratten onder de grond plaatsen, waardoor zijn tuin na een regenbui niet meer blank staat.
“We wonen nu drie jaar in dit huis en wilden de tuin sowieso al wel grondig gaan aanpakken: er stond een gigantische dennenboom en een aantal coniferen waar we niet blij van werden. Maar daarnaast bleef regenwater dus ook in enorme plassen op de grond staan. In eerste instantie heb ik advies gevraagd aan wat hoveniers, hoe we dit konden oplossen. Uiteindelijk werd ik dankzij een grondwerk loonbedrijf getipt over het fenomeen infiltratiekratten. Dat leek ons een goede oplossing”, vertelt Olivier.
Boodschappenkrat
Olivier legt uit hoe het werkt: “Een infiltratiekrat is een soort boodschappenkrat met daar omheen worteldoek, die onder de grond wordt geplaatst. Regenwater belandt vanuit de goot eerst in een zandvangput, waarin grond en vuil kan bezinken. Vervolgens stroomt het water via een afvoerbuis richting de kratten en kan het water langzaam uit de kratten de grond inzakken.”
Op de schop
Hoe rigoureus moest de tuin op de schop? “Nou, behoorlijk”, lacht Olivier. “Maar wij waren dat toch al wel van plan, dus dat was voor ons geen tegenargument. Maar je moet wel echt de ruimte hebben als je dit wilt doen: het advies is om 30 liter krat per vierkante meter af te wateren verhard oppervlak te plaatsen. In ons geval moest er een gat worden gegraven van 5 kuub. En dan moet dus ook nog alle grond er eerst uit; dat kun je in een ideale situatie ook nog vervangen door zand, wat beter water doorlaat dan klei, maar wij hebben onze eigen grond weer teruggestort. Pas toen alles weer dicht was, zijn we de rest van de tuin gaan inrichten zoals we dat wilden.”
Operatie
Via loonbedrijf Mulder, dat de operatie uitvoerde, werden ze getipt over subsidie van de gemeente, vertelt Olivier: “We kwamen er via de gemeentelijke website achter dat die subsidieregeling voor infiltratiekratten per 1 maart in zou gaan. Daarom zijn we ook daarna pas begonnen met de aanpak van de tuin. Uiteindelijk ging het allemaal heel snel: het plaatsen van de kratten, inclusief het leeghalen van de tuin en het terugstorten van de aarde, was binnen een week gepiept.”
Tegenvaller
Is er al verbetering te merken? “Nou, in april regende het een paar dagen flink. Toen stond de tuin ineens tóch weer blank, dat was wel even een tegenvaller”, aldus Olivier. “Het bleek dat de kratten toen al te snel vol zaten met water, wat kon worden verholpen door het tussenplaatsen van een elektrische pomp. Dat is niet echt duurzaam, want dan wordt het water alsnog het riool ingepompt, wat je natuurlijk idealiter niet wilt. Maar op die manier staat de tuin in elk geval niet meer blank.”
De aanschaf van de infiltratiekratten was niet per se eentje vanuit een duurzame gedachte, maar eerder een praktische oplossing voor al dat water. Olivier vervolgt: “Tot voor kort was onze regenton na een bui van een kwartier al vol. Nu kan er veel meer water worden opgevangen, wat we vervolgens weer gebruiken om de tuin mee te sproeien. We zijn heel blij met het resultaat.” Hij kan niet wachten tot hij deze zomer met droge voeten van zijn nieuwe tuin kan genieten.
